Οι μοναχοί που διέμεναν μαζί του στη ίδια μονή (η οποία και διατηρούσε το ίδιο όνομα αφιερωμένο στη Παναγία Ελεούσα) στην Μικρά Ασία, μετά το θάνατο του, αποφάσισαν και αυτοί να έρθουν στη Κύπρο. Ερχόμενοι στην Κύπρο και για κάποιο χρονικό διάστημα κατοίκησαν σε μια σπηλιά, εκεί στη περιοχή του χωριού Αγρός. Άγνωστο για το πόσο καιρό κατοίκησαν στην σπηλιά. Το 817, έφεραν και την εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας στο μοναστήρι στο χωριό Αγρός. Το μοναστήρι αφότου ήταν υπερπλήρης από μοναχούς, λειτουργούσε κανονικά. Αργότερα μεταξύ του 16ου και 17ου αιώνα έπεσε μια μεγάλη επιδημία στη περιοχή από την θανατηφόρα ασθένεια της χολέρας. Οι κάτοικοι, για να προστατευτούν από την επιδημία, πήγαν όλοι και έκτισαν τα σπίτια τους έξω ακριβώς από το μοναστήρι, κάτω από την σκεπή της Παναγίας. Έτσι δημιουργήθηκε το χωριό Αγρός. Το μοναστήρι λειτουργούσε κανονικά μέχρι το 1830. Αργότερα αφού το μοναστήρι δεν φιλοξενούσε πλέον μοναχούς, η μητρόπολη άρχισε να διαθέτει τα δωμάτια της μονής, προς ενοικίαση. Άρχισαν να εκμεταλλεύονται κατά κάποιο τρόπο τη μονή. Αυτή η τακτική κράτησε μέχρι το 1880. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι, επί καιρό τουρκοκρατίας τα κτήματα τα έδιναν στο μοναστήρι, έτσι για να αποφεύγουν να πληρώνουν τους φόρους που τους επέβαλαν. Οι κάτοικοι όμως, ξεσηκώθηκαν και άρχισαν και αυτοί να ζητούν διεκδίκηση. Κάποιος από τους κατοίκους είχε εισηγηθεί, πως αν κατεδαφισθεί η μονή θα πάψει η μητρόπολη να διατηρεί δικαιώματα. Έτσι και έγινε. Το 1894 κατεδάφισαν την μονή. Όταν ο μητροπολίτης πήγε για να λειτουργήσει τη μονή, βρέθηκε αντιμέτωπος και έκπληκτος από την κατεδάφιση. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό από τη μητρόπολη, με αποτέλεσμα να επιβάλουν πρόστιμο στους κατοίκους.
Ακριβώς στον ίδιον χώρον, την ίδια χρονιά οι κάτοικοι με δική τους πρωτοβουλία, ξεκίνησαν το κτίσιμο του σημερινού ναού που υπάρχει σήμερα στο κέντρο του χωριού Αγρός. Οι εργασίες τέλειωσαν το 1909. Είναι κτίσμα σταυροειδές μετά τρούλου. Αρκετά μεγάλη εκκλησία που έχει την άνεση να φιλοξενήσει μέχρι και 1500 πιστούς. Εξωτερικά είναι πετρόκτιστη από πέτρα της περιοχής. Ο Ναός έχει μήκος 97 πόδια και πλάτος 48 πόδια. Το ύψος του τρούλου είναι 49 πόδια και ο τοίχος τριγύρω φέρει πάχος 4 ½ ποδών. Το καμπαναριό πραγματικό θέαμα, ψηλό και εφαπτόμενο στη βορειοανατολική γωνιά της εκκλησίας, διαθέτει τρεις μεγάλες καμπάνες. Εσωτερικά είναι ασπρισμένη μα όχι αγιογραφημένη. Η Αγία Τράπεζα παραμένει ή ίδια, αφού σώθηκε κατά την κατεδάφιση του μοναστηριού. Το τέμπλο ξεχωριστός πλούτος στο ναό. Είναι ξύλινο και σκαλιστό. Πλαισιώνεται από προσεγμένες όμορφες εικόνες των αγίων αγιογραφημένες από τον γνωστό αγιογράφο Σόλωνα Φραγκούλη, οι οποίες ζωγραφίστηκαν από το 1930 μέχρι το 1934. Εσωτερικά είναι επίπεδη και αρκετά ευρύχωρη με την παρουσία του πρόσθετου γυναικωνίτη.
Ο γυναικωνίτης κατασκευάστηκε αργότερα το 1955. Η αφιερωμένη εικόνα της Παναγίας, υπάρχει και είναι πολύ παλιά από το 1856. Η εικόνα ήταν καλυμμένη από ασημένιο ζωγραφιστό κάλυμμα. Αυτό διατηρείτο μέχρι το 1987, που έγινε η αποκάλυψη της άγιας εικόνας. Η εικόνα αυτή διατηρήθηκε και βρίσκεται σήμερα στο διπλανό εκκλησάκι που κτίστηκε το 1990 για να θυμίζει την ύπαρξη στο χώρο αυτό, της Μονής του Μεγάλου Αγρού. Μαζί με την παλιά αυτή εικόνα, υπάρχουν και άλλα διασωθέντα αντικείμενα από το μοναστήρι, όπως ένα κομμάτι από το τέμπλο, η εικόνα του Χριστού, πολλές άλλες εικόνες, μερικά παλαίτυπα ευαγγέλια και βιβλία, παλαιά ιερά σκεύη κ.α. Το μικρό αυτό εκκλησάκι αποτελεί ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό Μουσείο που μας θυμίζει το Μεγαλείο της Μονής του Μεγάλου Αγρού Ειδικά οι δύο Δεσποτικές εικόνες είναι αριστουργήματα της Βυζαντινής τέχνης και εντυπωσιάζουν τον κάθε προσκυνητή.
Η Παναγία η Ελεούσα γιορτάζεται στις 21 Νοεμβρίου που είναι τα εισόδια της Παναγίας στο ναό. Γίνεται μεγάλο πανηγύρι και πολλοί είναι οι πιστοί που έρχονται για να προσκυνήσουν την άγια εικόνα της.
Ανατολικά του χωριού, ανάμεσα στα παραδοσιακά σπίτια, κτίστηκε περί το 1860 η εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου και είναι άγνωστο πόσο κράτησε η κατασκευή της. Η εκκλησία κτίστηκε με την πρωτοβουλία και την συμβολή των κατοίκων του χωριού. Είναι η δεύτερη ενορία του χωριού με κατανυκτικό εσωτερικά περιβάλλον και εξυπηρετεί τους κατοίκους της Πέρα Γειτονιάς Είναι ρυθμού Βασιλικού, με κεραμίδια στη στέγη. Έχει μήκος 100 πόδια και πλάτος 25 πόδια. Είναι μοναδική στην Κύπρο σε ότι αφορά το μήκος της. Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν τον 1892.
Το 1984 χρειάσθηκε η αντικατάσταση της στέγης, αφού με το πέρασμα των πολλών χρόνων και ένεκα από τις πολλές βροχές που εισέβαλλαν σταδιακά, προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές, εθεωρείτο έτσι αναγκαίο να γίνει η αντικατάσταση της. Εξωτερικά, είναι φραγμένη από χαμηλό τοίχος, το οποίο και είναι επενδυμένο από πέτρα της περιοχής. Ο αυλόγυρος, άνετος και επιστρωμένος από πέτρα επίσης της περιοχής. Το 1990 δύο αξιοπρόσεχτες και με πέτρα επενδυμένες βρύσες, έχουν κτιστεί. Η μια ανατολικά και η άλλη δυτικά του αυλόγυρου.
Εσωτερικά υπάρχουν μερικές αγιογραφίες, όπως η Παναγία η Πλατυτέρα πάνω από το ιερό. Το 1914 κατασκευάστηκε το πλούσιο σε σκάλισμα ξύλινο τέμπλο. Στο τέμπλο σχηματίζονται οι δύο πύλες, η ωραία πύλη, (κεντρική ) και η βόρεια πύλη (δεξιά). Εσωτερικά είναι επίπεδη. Το 1960 επίστρωσαν καινούργιο πάτωμα, αφού το παλιό με τις παλιές πλάκες, δεν μπορούσε πλέον να αντέξει το καταπάτημα των πιστών. Η αφιερωμένη εικόνα της, χρονολογείται από το 1887 και βρίσκεται στο τέμπλο, ακριβώς δίπλα από την άγια εικόνα του Χριστού. Γιορτάζεται πανηγυρικά όπου και γίνεται η λιτάνευση της άγιας εικόνας του στις 29 Αυγούστου.
Το εκκλησάκι του Αγίου Γεράσιμου αναγέρθηκε στις αρχές του αιώνα μας και βρίσκεται βορειότερα του Γυμνασίου Αγρού και πολύ πλησίον της γεώτρησης «Αππής».
Οι εργασίες ανέγερσης της εκκλησίας άρχισαν το 2004 και ολοκληρώθηκαν το 2008. Παρόλο που ακόμη δεν έγιναν τα εγκαίνια του, εντούτοις γίνονται συχνά λειτουργίες, όπως στις 16 Αυγούστου, στις 20 Οκτωβρίου, στις 4 Μαρτίου.
Πρόκειται για ένα μικρό εκκλησάκι βασιλικού ρυθμού με ένα ξύλινο εικονοστάσι που φιλοτεχνήθηκε μεταξύ των ετών 2006 έως 2008 από τον Νικόλα Ταλλιαδώρο. Οι διαστάσεις της εκκλησίας είναι 6 μ. πλάτος και 14 μ. μήκος, ενώ γύρω από την εκκλησία υπάρχει καλυμμένος υπόστεγος χώρος με πλάτος περίπου 3 μέτρων.
Η ανέγερση της εκκλησίας έγινε ύστερα από τάμα των Κυριάκου και Ελισάβετ Τσολάκη, μετά από το αυτοκινητιστικό δυστύχημα του υιού τους Αντώνη, τη συχνή επαφή με το γέροντα Χρυσόστομο της Ιεράς Μονής Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη και τη χειρουργική επέμβαση του Αντώνη στις 20 Οκτωβρίου του 1999, εορτή Αγίου Γερασίμου του Κεφαλονίτη και ημέρα γενεθλίων του Αντώνη.
Η εκκλησία ανεγέρθηκε στο ιδιόκτητο ακίνητο του Κυριάκου Τσολάκη με δαπάνες της οικογένειας Κυριάκου και Ελισάβετ Τσολάκη και με την ουσιαστική συμβολή του εργολάβου Ανδρέα Τσολάκη.
Τέλος, η Εκκλησιαστική Επιτροπή απαρτίζεται από τους:
Το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής Το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής βρίσκεται 5 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του χωριού, στο δρόμο Αγρού- Λευκωσίας. Από το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής διακρίνεται το μνημείο της Κύπριας Αγωνίστριας, που είναι μια ευλαβική προσφορά μνήμης και τιμής στην αγωνίστρια της Πιτσιλιάς της γενιάς του 1955.
Πρόκειται για ένα εκκλησάκι βασιλικού ρυθμού με ξύλινη στέγη, όπως αυτό του Τιμίου Προδρόμου Αγρού. Το εσωτερικό του ναού κοσμούν ένα απλό ξύλινο εικονοστάσι που φιλοτεχνήθηκε το 2000 από τον Κυριάκο Αγριδιώτη, καθώς και τοιχογραφίες που ξεκίνησαν το 1997 και ολοκληρώθηκαν το 2007. Ο ναός είναι μικρός, με διαστάσεις 4,5 x 4.60 μέτρα.
Το εκκλησάκι αυτό χτίστηκε το 1992-1993 στη μνήμη του Οικονόμου Παπαχριστοδούλου Αυγουστή, που απεβίωσε το 1989, και ήταν ο ιερέας του ιερού ναού Τιμίου Προδρόμου Αγρού. Τα εγκαίνια του ναού τέλεσε ο Μητροπολίτης Λεμεσού Χρύσανθος στις 7 Ιουλίου του 1993.
Η ανέγερση του ξωκλησιού έγινε με δαπάνες της πρεσβυτέρας Κυριακής Παπαχριστοδούλου και της οικογένειας της.
Πηγή: Κοινοτικό Συμβούλιο Αγρού